Problemen komen op je weg wanneer je eraan toe bent om ze te hebben. Hier valt een positieve houding uit te halen. Een houding waarin je je problemen gaat zien als een kans om te groeien en waarin je ervan uit mag gaan, dat je de mogelijkheden hebt om er zinvol mee om te gaan.

Hier moeten we een onderscheid maken tussen het kleine ik (ons ego) en het grote ik (ons Hogere Zelf). Je kleine ik is je bewuste ik: datgene wat je kent, beheerst, waar je vertrouwd mee bent, je normale manier van probleemoplossing.

Als je kleine ik het probleem niet aankan, is dat een teken van tekort schieten, wat moeilijk is om toe te geven. Het kleine ik is van nature geneigd om zich te handhaven  en alles wat strijdig ermee is buiten te sluiten. Dus wordt het probleem verlegd naar anderen, je partner, je baas, de wereld die zo slechts is etc.

Het grote ik bevat al je potentiële mogelijkheden, het is wat je in wezen al bent, maar tevens nog moet realiseren. Het manifesteert zich in de tijd door allerlei bewustwordingsprocessen heen.

Het grote ik is veel minder geïsoleerd als we gewoonlijk denken of kunnen begrijpen. Verschijnselen als telepathie en synchroniciteit  laten zien dat we veel inniger verbonden zijn dan we beseffen. Hier ergens ligt ook de verklaring dat het grote ik zich via de Tarot kenbaar kan maken. Het uit zich graag via symbolen (dromen) en ook door het toeval. Veel gebeurtenissen in het leven, ook problemen en schijnbare catastrofes lijken ‘geregisseerd’ door het grote ik om het kleine een groei impuls te geven. Meerdere mensen  b.v. in een relatie, zijn hierbij betrokken en ieder krijgt z’n deel in het geheel.  Het raadplegen van de Tarot kun je dus zien als een vraag van het kleine ik aan het grote ik.

Het kleine ik zou hierbij kunnen zeggen; met wat ik nu kan, weet en beheers, lukt het me niet om dit probleem op te lossen of de zin ervan in te zien. Ik wil ervan leren en groeien. Ik stel me open om meer van mezelf te zien zodat er nieuwe perspectieven komen. Ik ben bereid om eventuele vooroordelen, weerstanden, angsten en onbewuste normen onder ogen te zien. Ik zet mezelf tijdelijk opzij.

We hoeven ons ego niet te verliezen; we kunnen het trouwens niet missen als we een beetje mens willen worden. Het is alleen ons ego (kleine ik) die het probleem bewust kan stellen en die uiteindelijk stappen zet om het de baas te worden. Maar als ons ego de vraag stelt, erkent het z’n beperkingen.

Ons ego groeit in de positieve zin door het hele proces en gaat steeds meer lijken op en in harmonie samenwerken met ons Hogere Zelf.

Laura